|
Symbiosis-Essence (SYM02)
Gastmuzikanten op deze cd: |
Down by the glenside
Zoals de meeste niet-zelfgeschreven stukken op deze cd, is ook dit een Ierse ballade die veel wordt gespeeld door Ierse folkgroepen. Op deze cd hebben we meer de nadruk gelegd op de conventionelere kant van onze muziek. Hoewel we niet de verleiding konden weerstaan om op de achtergrond een synthesizer te gebruiken, hoort u, naast de harp en de gitaar, een dwarsfluit de tweede stem spelen.
Deze twee ballades klonken zo goed samen, dat we besloten om ze als één geheel op te nemen. Het onderwerp van beide komt ook overeen, namelijk de schoonheid van Ierland. Ook hier gold weer, dat we vonden dat de melodiën zelf, dus ook zonder woorden, sterk genoeg zijn voor het creëren van een mooie sfeer.
Eén van Ed's favorieten om 'live' te spelen. In 1998 bezochten we Cashel, waar nog een prachtige ruïne staat van een kerk. Zoals we al schreven in het cd-boekje, is deze melodie van Turlough O'Carolan ook door onze vrienden van Northern Lights opgenomen.
Ben, de toenmalige gitarist, schreef de melodie voor dit stuk. Ed schreef de akkoorden eronder en samen ontwikkelden ze het tot wat u nu hoort. Op deze opname speelt onze vriend Henk-Jan van Minnen piano.
Weer een nummer dat wij leerden kennen van Christy Moore.
Nee, wij waren niet in de war toen we de tekst voor het cd-boekje schreven; éérst was er het gedicht van W.B.Yeats, en daarna werd de muziek gecomponeerd. Harris Moore, de hakkebordspeler van Northern Lights (die nu een archeologisch museum runt in County Kerry in Ierland), en Jerry Spurlock op 'schootzither' spelen hier ook mee.
Nog een eigen nummer. Hier probeerde Eddie een melodie met een wat traditionele sfeer te vangen. Daarom is het stuk nogal 'droog' opgenomen. Harp, gitaar en hier en daar wat viool (van Siard de Jong) om het in te kleuren.
Hoewel meestal gespeeld door Ierse folkgroepen, is 'Sonny's dream' een Canadees liedje. Het gaat over eenzaamheid.
Een nogal sentimenteel liedje over afscheid nemen. Deze spelen we regelmatig als we niet genoeg aandacht krijgen als we op straat spelen - en besluiten om naar huis te gaan.
Sommige mensen krijgen meteen de neiging, om depressief te worden van de muziek van Leonard Cohen, de schrijver van dit lied. Het is zeker waar dat hij niet de meest vrolijke liedjes schrijft, maar het is wel prachtig. Dit nummer komt van zijn lp 'Songs from a room'.
Dit oorlogslied heeft, paradoxaal genoeg, altijd al een erg kalmerende sfeer bij ons opgeroepen. Vandaar, dat we het toch hebben opgenomen.
Alweer een 'classic' Iers nummer. Wij hebben het geleerd van Bernard Joyce, met wie Ed vroeger ook heeft gespeeld. Maar of hij nou dat intro heeft geschreven, zoals hij beweert...
In de USA ontmoet een Ierse soldaat een Creools meisje bij de meren van Pontchartrain. Eén van de meest geslaagde opnames van deze cd.
Zelfs in een klein land als Nederland vind je plaatsjes die ver weg van de rest van de wereld lijken te liggen...
Na de opname van dit stuk ontdekten we nog een andere versie ervan. Het verschil zit 'm in de begeleidende akkoorden. Dit is waarschijnlijk het gevolg van het doorgeven van het nummer. Mensen zullen zich bepaalde delen niet exact meer kunnen herinneren en er een 'eigen' versie van maken.
Dit is intussen wel zo lang geleden, dat niemand meer weet, welke versie het origineel was.
Bette Middler had een grote hit met The Rose, een romantisch lied over de liefde. Deze twee nummers hebben we regelmatig gezongen met onze Ierse vriendin Nicola Galvin, en daarom hebben we ze 'aan elkaar geknoopt' op deze cd.